Zeehond aan de Oesterdam

Vandaag een leuk duikje gedaan aan de Oesterdam (Oosterschelde - Nederland).
Samen met mijn buddy's Kiki Vleeschouwers en Olivier Simons hebben we een tijdje kunnen spelen met een grijze zeehond of kegelrob (Halichoerus grypus).

Volgens mij is dat echt wel een unieke ontmoeting, want normaal zitten er geen zeehonden aan de Oesterdam.

De grijze zeehond of kegelrob (Halichoerus grypus) is een zeeroofdier uit de familie van de zeehonden (Phocidae). Het is na de gewone zeehond de meest algemene zeehond in de Nederlandse wateren. De dieren zijn van andere zeehonden te onderscheiden door hun rechte snuit. De soortnaam grypus betekent dan ook "haakneus". Grijze zeehonden zijn over het algemeen ook een stuk groter dan gewone zeehonden, en de grootste soort uit de onderfamilie Phocidae. Het is de enige soort uit het geslacht Halichoerus, wat letterlijk "zeezwijn" betekent. Bron tekst: Wikipedia.

Deze zeehond is enorm speels en komt wel eens zachtjes bijten. Zo te zien is hij erg aanhankelijk aan de duikers en dat zal er op termijn niet op beteren.

Volgens  de eerste berichten zou het om een vrouwtje gaan. Rinie Luykx heeft contact opgenomen met 'Zeehondenopvang Pieterburen' en dit werd daar in eerste instantie bevestigd. Maar dat blijkt niet correct te zijn.

Inmiddels is men er echter achter, dankzij betere foto's, dat het een jong mannetje is van 3 tot 4 jaar.

Rinie heeft opnieuw contact opgenomen met de bioloog van Pieterburen en het werd met 100% zekerheid bevestigd. Voorheen kwamen de antwoorden van vrijwilligers aldaar.

Volgens diverse mariene biologe is het inderdaad gewoon speels gedrag en is de zeehond niet agressief. Hel speelse gedrag met de duikers is uiteraard erg bijzonder, maar toch best uitkijken. Het blijft immers een wild dier.

Misschien toch een waarschuwing. Een speels zeezoogdier, zoals deze grijze zeehond, blijft een wild dier. In het begin, als ze nog wat mensenschuw zijn, komen ze tijdens het spel wel eens voorzichtig zachtjes bijten. Maar op termijn beschouwen ze de duikers als hun gelijke en durven ze wel eens doorbijten, vooral als ze hun zin niet krijgen.

Na een tijdje zal de zeehond aan de Oesterdam steeds meer vertrouwd geraken met de duikers. Hij zal er gewoonweg naar uitkijken om met de duikers te spelen. Het bijten zal steeds meer op een agressief karakter lijken, waarbij zeker enkele duikspullen kapot gebeten zullen worden.

Het bijten heeft echter niets met agressiviteit te maken. Het is gewoon een jong mannetje op zoek naar een paringslustig vrouwtje ... En een duiker is nou eenmaal niet zo stevig gebouwd als een zeehond en zou daardoor tijdens het spel wel eens gewond kunnen geraken.